Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Astragalus vesicarius & Picea abies

fotò
fotò
Cese-fèr(-boumbu)

Astragalus vesicarius

Fabaceae Leguminosae

Nom en français : Astragale à calice renflé.

Descripcioun :
Aquéu cese-fèr trachis dins li tepiero secarouso de mountagno. La planto es argentado emé de fueio de 4 à 9 paréu de fuioun. Li flour soun en grapo (3 à 10 flour). Se recounèis majamen à si bratèio cuberto de péu negre e si "calice" boumbu. La subsp. de Prouvènço ié dison vesicaria emé si flour de dos coulour, vióuleto e blanco.

Usanço :
Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).

Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae

Ordre : Fabales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 6 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 1800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero seco
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropo
Ref. sc. : Astragalus vesicarius L., 1753

fotò
fotò
Serento

Picea abies

Pinaceae

Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.

Noms en français : Epicéa, Épicéa commun.

Descripcioun :
Pèr pas s'engana emé lou sapin fau regarda coume soun lis aguio o peréu li pigno (o vacheto). Li fueio de la serento soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso, au contro de li dóu sap que soun tóuti dins lou meme plan coume un penche. De nouta pamens qu'acò marcho pas pèr d'ùni sap fourestié (coume Abies pinsapo). Li pigno pendoulon, alor qu'encò dóu sap, quouro li poudès vèire, se tènon bèn drecho.

Usanço :
I'a touto meno d'utilisacioun dóu bos segound sa qualita. La pegoulo (resino) èi di proun vulneràri. Foundudo, servié, à passa tèms, pèr sougna li tigno (J.-R. Fortoul). Li jóuini fueio soun manjadisso (ensalado, pèis), an lou goust de citroun.

Port : Aubre
Taio : 10 à 50 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae


Ordre : Pinales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 600 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet

Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea abies (L.) H.Karst., 1881

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
C
ges
ges
C
CC
CC

Astragalus vesicarius & Picea abies

ges
ges
RR
ges
ges
R
RR
R

Coumpara Cese-fèr(-boumbu) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Serento emé uno autro planto

fotò